◘ الفبای ِ بی‌ایمانی !...

✫ ❊ ✫ ::: بخش اوّل ::: ✫ ❊ ✫

وَ ایمان ِ من‌‌ْ ؛

گر بوته‌ای نحیف است ،

از آفتاب ِ بی‌فروغ ِ شماست !...

ـ ای تو ”مؤمن‌‌ْ“ ! ـ

که قیام وُ سجود در التقاء ِ توست‌‌ْ !!

خود‌‌ْ بر افراشته از پگاه ِ هرگز ‌‌ْ

تا غروب ِ بی‌مُدعا ‌‌ْ،

چگونه بَس عبث ‌‌ْ،

تا همچنان تس‌نَفَس ‌‌ْ،

در اِشتهای ِ هیاهوی ِ خموش ‌‌ْ،

ایمان ِ مُشتی مَردُم ِ مَدهوش ‌‌ْ،

به باد می‌دهی‌‌ْ ؟!...

دریغا دریغ‌‌ْ !...

که باران ِ شور انگیز ‌‌ْ،

دیر زمانی‌ست‌‌ْ

رخت ِ اُمید ‌‌ْ، بر بسته است !...

از سجده‌گاه ِ این قافله‌ی ِ « أُوْلَـئِکَ هُمُ الْغَافِلُون‌‌ْ » !!

وَ تــَه‌مانــده ایمان ِ من‌‌ْ ؛

چه بی‌کران اقیانوسی‌‌ْ می‌نمود ،

جاری از مصبّ ِ صوب ‌‌ْ،

پُرطمطراق !...

نــَه چنین بشکسته نهالی ،

خفته در دل ِ تاریک ِ خاک‌‌ْ ،

مدفون !...

” چشمان ِ خسته‌ی ِ خدا ،

گر بسته نیست !...

ـ شاعر ! ـ

این دیدگان ِ خیس ِ کیست‌‌ْ :

خون‌بار ِ مرگ ِ آرزوهای ِ نااُمید ؟!... “

✫ ❊ ✫ ::: بخش دوّم ::: ✫ ❊ ✫

إی‌ی‌ی‌‌ْ ! . . .

إی مسیحای ِ تبسُّم !

إی خداوندگار ِ پینه‌دوز ِ دوره‌گرد !

إی شاهدان وُ محتضران ِ محشر وُ آتش‌‌ْ !

از من ِ بی‌من‌‌ْ گشته ز ِ خویش !

تا آن‌‌ْ ؛ عاشق ِ یکتا وُ بی‌قرار ِ مَرگ‌‌ْ !

هر یک مسافریم‌‌ْ ؛...

شاید به سهم ِ خویش‌‌ْ

باشد بر آوَریم‌‌ْ

دست ِ محبّتی‌‌ْ

پُر مِهرباوری‌‌ْ !...

هرگز ،

به‌گاه ِ لابه‌ی ِ سوزان ِ خفته‌گان ِ قـُبـور ‌‌ْ

صوتی بر آمده‌ست ؟...

ز ِ تبسُّم نشانه‌ای‌‌ْ ...

وَز اندرون ِ گورهای ِ مخوف ِ بی‌نشان‌‌ْ ،

مِهری ؛ اشاره‌ای ؟...

آنک ‌‌ْ ؛

تو إی مَسیحای ِ درون ‌‌ْ !

بنگــــر‌‌ْ که کیستی ؟...

انسان‌‌ْ ؛ ملائکه‌‌ْ ؛ ابلیس‌‌ْ ؛ چیستی ؟!...

ــ وَ بحثی‌‌ْ گر چه ممنوع را

درون ِ گوش‌های ِ بسته‌ات‌‌ْ ،

باید‌‌ْ تپانم ژرف‌تر‌‌ْ ؛ مؤمن ؟!... ــ

✫ ❊  ✛  ❊ ✛ ❊  ✛  ❊ ✫

❊ پی‌نوشت‌‌ْ :

در ازدحام ِ میله‌های ِ باریک ِ این قَفَس ‌‌ْ

نسلی‌ست بی‌نَفَس‌‌ْ ! ؛

این هُرم ِ آه و ناله‌ها ‌‌ْ، که مه‌آلود است‌‌ْ :

ابری‌ست‌‌ْ کز هزار ذوق‌‌ْ ،

مرگ ِ شوق می‌بارَد !!...

بنگر‌‌ْ !

به حبس ِ نَفَس‌‌ْ در بند ِ آه وُ هَوَس‌‌ْ !...

آن دم که بـَر کِشـَد ،

چون پنجه‌های ِ کرکسان ِ قجر ‌‌ْ ،

طرحی پَلَشت ‌‌ْ،

به هر کجای که نظر کنی‌‌ْ !...

پس‌مانده‌های ِ خاطره ‌‌ْ

از بوسه‌های ِ خیس ‌‌ْ

در لحظه‌های ِ ترس ‌‌ْ

تصویر ِ تلخ ِ دیگری‌ست ‌‌ْ ؛

با اختتام ِ شور‌‌ْ ،

در اوج ِ بی‌کسی ‌‌ْ !...

انسان ‌‌ْ...

دوباره شاد باش‌‌ْ !

لبخند ِ عشق‌‌ْ بزن‌‌ْ !...

گر انتظار وُ دیدار ‌‌ْ

اُمیدبخش‌‌ْ هست ؛...

تا دور دست‌ها ،

دستی‌‌ْ تکان بده !...

گر شوق ِ یک ” نگاه‌‌ْ “

اندک‌‌ْ ؛ هنوز هست ...

✫ ❊  ✛  ❊ ✛ ❊  ✛  ❊ ✫

✩ تقدیمی به ”‌میم.انسان‌“ :

سایه‌ای‌‌ْ ،

کنج ِ اتاق ِ همیشه نمورم‌‌ْ

ایستاده است‌‌ْ !...

با قامت ِ بر افراشته‌ی ِ صبر‌‌ْ ؛

فِتاده بر خاک‌‌ْ !...

تا دهان ِ گشاد ِ مرگ‌‌ْ ،

سراسر

فرصت ِ بلعیدن‌اش نیافته‌‌ْ ؛

بیا اینجا ‌‌ْ

کمی نزدیک‌تر‌‌ْ ؛

تا شاید از لبان ِ بی‌گناه تو ‌‌ْ

جان بگیرد ‌‌ْ،

روح ِ مؤمن ِ من‌‌ْ !...

بیا بر چشمان ِ بسته‌ی ِ تبسُّم ، خیره نمانیم‌‌ْ ؛ دخترک !

بیا کنار ِ حجم ِ ناتمام ِ تنهایی‌هامان‌‌ْ ، دَمی بنشینیم‌‌ْ ؛ دلبرک !

بیا گاه وُ بی‌گاه‌‌ْ ، بی‌گدار به آب بزنیم‌‌ْ ؛ شاپرک !

بیا !...

ـ تا چشمان ِ خسته‌ی ِ خدا بسته است‌‌ْ ! ـ

زودتر بیا !!...

کاش اکنون وقت ِ شکستن ِ توبه بود !...

شکستن ِ تابوی ِ بوسه ‌‌ْ،

از چشمه‌سار ِ زلال ِ لبان ِ خیس وُ بی‌گناه ِ او ‌‌ْ !...

✫.✫:✫.✫:✫.✫:✫  سُهیل هدایت  ✫:✫.✫:✫.✫:✫.✫