من از سیاهی شبْ ، من ز ِ بیم مینالم
تو از سیاههی ِ چشمامْ ، ستاره میچینی !...
من از سپیدهدمان ْ، نا اُمید وُ دلگیــرم
تو در سپیدی ِ چشمامْ ؛ اُمید میبینی ؟!...
عجیب نیستْ اگر آفتابْ خواب شدهستْ
در این سیاهه سحر ْ، رو به صبح ِ اجباریْ !
اگر که خفته نباشیمْ ؛ منگ وُ مَدهوشایم ْ
در این حکایت ِ ننگین ِ خفتهبیداری !!
عجیبْ ... ؛ ظلمت ِ مطلقْ ، ستاره باران شد !
زهیْ ... ؛ ز ِ زور ِ سیاهیْ ، ”سپیدْ“ خسرانْ شد !
در این طلوع ِ خیالیْ ، چه صبح ِ فرداییستْ ؟...
برای ِ خیل ِ خموشان ْ، جوابْ ؛ آسان شد !!
عجیب نیست ْ خزانه ، خزین ِ دلگیریست ْ
که هر چه سهم ِ فقیران ْ، اسیر ِ زنجیریستْ !
عجیب نیست که آب ْ، ارث ِ حرص ِ رندانیست ْ
وَ هر چه شور وُ عطش ، سهم ِ هر که زندانیستْ !...
عجیب نیستْ قناریْ ؛ سکوت میخواند
سُرود ِ مرگ را ْ پُر شکوه میداند !
عجیب نیستْ کلاغیْ ؛ سیاهه مینالد
وَ قیل وُ قال ِ سیه را ْ ”سپیدْ“ مینامد !!
عجیب نیستْ شیاطین ْ ، طلایهدار وُ زرنگ ْ
چنانکه چیره ْ سیاهیْ ؛ به هر نمادین رنگ !...
دریغ ْ هر چه اُمید از دریچههایی سنگ ْ
دمانده بر تن ِ رنجور ِ رو سپیدان ْ ؛ ” ننگ “ !!
اگر که در من ِ خسته ْ، اُمید ِ رستن ْ نیست
نهال ِ سبز ِ بلندی ْ، در این شبستان باش !
تو خود طلایهنشین ِ سیاهه زندانی !...
قسم به بخت ِ سیاهام ؛ مطیع ِ رندان ” نــ “ باش !!
❊ ❊ ❊ ℂ ❊ ❊ ❊
عجیبْ ... ؛ ظلمت ِ مطلقْ ، ستاره خواران شد !
زهیْ ... ؛ ز ِ زور ِ سیاهیْ ، ”سپیدْ“ عُریانْ شد !
در این طلوع ِ ملنگیْ، چه صبح ِ فرداییستْ ؟...
برای ِ خیل ِ مشنگان ْ، جوابْ ؛ پنهان شد !!
← زهیْ ! ؛
سپید ِ سیهپوش ِ رو به خاموشی !... ؛
عجیب نیستْ بگویی: ” سُهیل ِ خاموشی !! “ →
✫ ✫ ✫ ✫ ✫ ✫ ✫ سُهیلهدایت ✫ ✫ ✫ ✫ ✫ ✫ ✫