شهرزاد ِ قصـّه‌های خیـال..

گـُسیــل ِ سیــل ِ روان، از  حِـصـــــار ِ چشمـانت

مَــــــرز ِ مـیـــــان گُسستـَـن و مـــاندن است..

وَ آبشـــار ِ جـــاری بـَر خلیـــج ِ گونه‌هایت را سـَــدّی نیست..

بـِ ـشـ ـکـ ـن..   فـرو ریـز..   ای همیشه جــاری..

[ ببـــار که دلـم، هـَـوای ِ بـاریــدن دارد ]

" این صدای ِ فـُــروپـــاشی ِ اَشکـواره‌هاست "

عـُـریـــان شـُــو..!      بـِرهنــه بــِگــَــرد..

ای شهـــــرزاد ِ قصـــّـه‌های خیــــــال..

بـُـگـــذر از این سـَــدِّ دلشوره‌های ِ مَلال

بـِـ ـشــ ـکـ ـن این بـَـحـــر ِ وَرطِه‌های ِ مَحــال

[ ببار ای نم‌نم ِ باران، زمین ِ خُشک را تـَـر کــُن.. ]

[ کاش بیشتر از این،"بود"های من،"بود" بود که فدای تو شود.. ]

_____________ سهیل _____________